KİTAP ÖNERİSİ / KÖRLÜK

 

Portekizli yazar Jose SARAMAGO'nun, 1998 yılında Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazandığı “KÖRLÜK” romanını okumaya başladım. Kitap enteresan. İlk başta gerçekten sevmedim, dili bana çok basit geldi. Dümdüz bir kitap işte derken aslında körlüğe yakalanan insanların ne kadar vahşileşebileceği, yeni yaşam tarzına ne çabuk adapte olacağı ve ne kadar acımasız olabileceğini anlattığını görünce irkildim. İnsanın her durumda kötü olabilme becerisini ne de güzel anlatmış yazar.

“Usta yazarın belki de en etkileyici yapıtı olan, sinemaya da uyarlanmış Körlük, toplumsal yaşamın nasıl bir vahşete dönüşebileceğini müthiş bir incelikle gözler önüne sererken; insana dair son umut kırıntısını da bir kadının tek başına örgütlediği dayanışma ve direniş örneğiyle sergileyen unutulmaz eserler arasında yerini almıştır.” (Arka kapak yazısı)

Kitapta dikkat çeken başka özellikler var. Mesela hiç bir kahramanın ismi yok. Hepsi sen, ben, biz olabiliriz. Hiç paragraf yok. Nokta ve virgül dışında noktalama işareti yok. Okurken paragrafsız olması beni biraz yordu açıkçası. Nerede bırakacağım, nerede mola vereceğim bilemedim.

Ama mesaj net: İnsan her fırsatta kendi krallığını ilan edebilir ve bu uğurda her şeyi bir kalemde silebilir.

Tavsiye Notum / 10 üzerinde 9,5