Uzun zamandır kendimi ne yeni yazı yazacak kadar güçlü ne de mutlu hissediyorum. Pandemi artık canıma tak etti. Sürekli açık hava cezaevindeymiş gibi yaşamak beni çok hatta aşırı sıktı artık.
Kafamda kentsel dönüşümler varken buraya birşeyler yazmaktan bile kaçtım.
Kendim bile kendimden sıkılmışken ne yazayım ne edeyim diye düşünüyordum.
Sayfayı yedeklemeden silmeye karar verdim. Dondurdum. Ama aklımın hep bir köşesinde geri sayım cihazı gibi takvim işliyordu. 90 gün sonra bunca yıldır yazdığım herşeyin kaybolacak olması ayrı bir sorun oldu.
Oysa blog sayesinden ne çok arkadaş edindim ben. Eminim kaç gündür beni merak edenler olmuştur.
( Ettiniz di mi :))) Bak beni yalancı çıkarmayın...
Döndüm. Yeniden aranızdayım. Hadi bana yazacak konu verin ben de birşeyler karalayayım.
Bu arada hepinizi özledim...
Bir çok seçin ihtilaflı ve puslu olduğu bir döneme girdik,devletler anlaşmalı olarak bu oyunu sonlandırmak ve aylardır arkaplanda çalışarak kurulan düzeni hayata geçirme aşamasına geçmekte elbette ki insan kendini hapiste gibi hisseder.
YanıtlaSilBlogdan ben de uzaklaştım biraz ama kendimden kopmadım,eminim ki senin için de aynı şey geçer mi,blog demek iç dünyan demek..az bekle,silmene de gerek yok.bir.donum noktasindayiz çünkü,bütün dünya.
Bence ne olursa olsun blog silinmemeli.
YanıtlaSilBenki neler yaşadım. Kişiselde.
Yinede silmek aklımın ucundan geçmedi.
Hoşgeldiniz tekrardan.
Herkes çok bunaldı bu dönemde inş kısa sürede biter. Aldığınız kararı uygulamamanız iyi olmuş, yazık olurdu onca verdiğiniz emeğe.
YanıtlaSilbende yazamıyorum ama silmeye de kıyamam..
YanıtlaSilİyi ki silmemişsin :)
YanıtlaSilGitmek ne demek? Sakın:) Buradayız:)
YanıtlaSil