Sabah evden işe geliş sürem yaklaşık 45 dakikalık bir yürüyüş mesafesi. Bir kaç zamandır araba ya da dolmuşa binmek yerine bacaklarımı çalıştırmayı tercih ediyorum.
Okulların açılması ile birlikte sokaklar oldukça kalabalık ve sabah olmasına rağmen oldukça hareketli.
Bugün bir anne ve oğula denk geldim yürürken. Hemen önümdeydiler. Ufaklık en fazla dokuz yaşlarındaydı sanırım. Annesinin yanında mutlulukla yürüyordu.
NOT: Görsel kaynağı: https://meryemgultekinn.wordpress.com/sistemaile-dizimleri/baglanmis-iliskilerin-turleri-1/
Bir ara aralarında şöyle bir konuşma geçti:
Anne: Oyy kuzum seni çok seviyorum
Oğul: Ben de seni çok seviyorum annem
Anne: Bugün seni uyandırmaya bile kıyamadım aslında nasıl güzel uyuyordun.
Oğul: Anne beni sen uyanır uyanmaz kaldırmalısın böylece seninle daha çok vakit geçirebilirim.
***Anne oğlunu öptü. ve;
Anne: Mis kokulum benim
Oğul: Senden bulaştı :))
***********************
Yemin ederim ikisine de sarılmamak için kendimi zor tuttum. Ne kadar güzeller. Allah nazarlardan saklasın.
Böylesine sevgi dolu bir olayı kaleme aldığınız için teşekkürler :)
YanıtlaSilAyyyy ne güzel maşallah anne oğula.
YanıtlaSilBugün derste konumuz tam da buydu:"Kurtaracak sevgi kurtaracak bizi. "diyordu şair. Ne güzel bir ana şahit olmuşsun. Şansın daim olsun Sevda.
YanıtlaSilOkurken gulumseten yaziniz için teşekkürler
YanıtlaSilResim için girdim sayfanıza ne güzel bir yazı, olay, hikaye... Günün akışı içerisinde o anne -çocuk kadar sevgi dolu olabilmeyi başarmak ve buna şahit olmak ne güzel🤩🥰🌺🌷
YanıtlaSil