ANNEN SENİ ÇOK SEVİYOR

 

Bugün oğlumun doğum günü.

İlk kez anne olma deneyimini yaşadığım Oğuz Barkınım 20 yaşına girdi.

Anne olduğumda 22 yaşındaydım.

Annemden uzaktım.

Gurbetteydim.

Kendi başıma neler yapmam gerektiğini hiç kestiremiyordum.

Sağlıkçı olduğum için korkmuyordum doğumdan beni korkutan doğumdan sonrasıydı hep.

Annem gidince ne yapacağımı bilemiyordum.

O yaşta minik bir bebeği kucağınıza almak şaşırtıcı bir duyguydu.

O senindi.

Komşunun ya da yakın arkadaşının değil.

Ağlayınca, acıkınca, hastalandığında yanında olması gereken kişi sendin.

Kimseye veremez ondan kaçamazdın.

Biz oğlumla beraber büyüdük.

Birlikte evcilik, arabacılık oynayarak.

Koltuk minderlerinden kendimize ev yaparak.

O ağlarken ben de ağladım.

O güldüğünde ben daha çok güldüm.

Hastalıkları vardı ilk başlarda.

Zordu.

Bizi çok korkuttuğu zamanlar oldu.

Ama hepsini beraber yendik.

Şimdi iki oğul annesi olarak ne iyi etmişimde genç anne olmuşum diyorum.

İkisi beraber bu hayatta ki en iyi arkadaşlarım.

Hala beraber çok eğleniyoruz.

Her şeyi konuşabiliyor, her durumdan mutluluk çıkarabiliyoruz.

Benden hiç bir şey gizlemeden, samimi bir şekilde konuşabiliyoruz.

Kendimi onların yanında çok güvende hissediyorum.

Bugün oğlum 20 oldu.

Sağlıkla, huzurla, mutlulukla geçen bir ömür diliyorum.

O benim ilkim, umudum, gençliğim.

İyi ki doğdun kuzucuk.

Annen seni çok seviyor.