Çok küçük yaşlarda meslek seçimleri yapılan yılların çocuğuyum ben. Orta okul sonrası girdiğimiz sınavlar sonrasında daha ne olduğunu bilmediğimiz meslek okullarını kazanıp okumaya gidiyorduk. Ben de sağlık meslek lisesini kazandım. Hiç bir fikrim olmadan ebe-hemşire oluverdim. Siz sokaklarda top oynarken ben paramparça insanlara dikiş atıyor, doğum yaptırıyor, her gün ölen insanlara tanık oluyordum. Nasıl bir travma siz düşünün artık.
Neyse elbette bir meslek liseli olarak istediğim bölümü kazanıp okumakta tam bir hayal oluyordu kat sayısı ve hiç görmediğimiz dersler hasebiyle. Ben de hayallerimi süsleyen mesleğe ulaşamadan 22 yıldır sağlık sektörünün içinde debelenip duruyorum.
Gerçi şu anda çalıştığım kurumun Basın ve İletişim işlerine bakıyorum. Haber yazıyorum, fotoğraf çekiyorum. Ama inanın benden çok iyi bir savaş muhabiri ya da Ankara kulislerinden bildiren bir politika muhabiri olabilirdi. Ehh hayat geldi gidiyor. Bu saatten sonra darısı istediğine ulaşmayı hayal eden gençlerin başına.
Amin inşallah ama sunulan ile yetinmeyip ilerlemişsiniz tebrik ederim 😄
YanıtlaSilNeyse ucundan dokunmuşsun en azından.
YanıtlaSilFikir sahibi oldum.
YanıtlaSilTeşekkürler.
Bazen çok hayıflanıyor insan... Hakikaten zaman değişiyor, tercihler de öyle.
YanıtlaSil