Adı Hasan'dı.
Dün doğum günüydü.
Resmi kayıtlara geçirilen ama gerçek olmayan doğum günü...
Zaten gerçek bir ailesi yoktu abisi dışında.. O ve babam resmi çocuklardı.
Resmi çocuk ne demek dediğinizi duyar gibiyim.
Resmi Çocuk: yurtta büyüyen, erken büyüyen çocuk demek...
Neyse konumuz bu değil. Konu amcam. Yılbaşı gecesi evde toplandığımızda amcama mutlaka bir pasta alırdı babam. Doğum gününü kutlayalım diye. Şarkılar, türküler eşliğinde tam yeni yıla girdiğimizde pasta mumunu üfler, çikolatalı pastayı midemize indirirdik. Ahh çocukluk nasılda sevinirdik...
Canım amcam...Hayatında başarılı olamayanlardandı. Tek büyümenin acısını atamamıştı içinden. Çoğunlukla bizimle birlikte yaşardı. Bazen ortadan kaybolur aylar sonra çıkagelirdi. Yetenekli bir ressamdı. Sokaklarda "çilekeş" mahlasıyla tabelalar yapar, duvarlara resimler çizerdi. Sinop'ta onu tanımayan çocuk yoktu. Çocukları çok severdi. Herkes ona "emmi" diye seslenirdi.
Zordu...Hayatı hep zordu. Babamı ve annemi de zorlardı çoğu zaman. Ama biz çocuktuk. Renklerle oynayan, denize dalınca kıyıdan mendireğe kadar soluksuz yüzen, çocukların sevgilisi Hasan bizim amcamızdı.
Bu yılbaşı onu çok özlediğimi anladım. Çocukluğum geçti gözlerimin önünden. İki damla yaş düştü kimse görmeden. Birde Fatiha yolladım ruhuna...
