BUGÜN

Benim uykusuzluk problemim tavsiyelerinize rağmen son sürat devam ediyor.Sanırım mevsimsel geçiş ve şimdide saat ayarlaması ile ilgili.

Dün gece saat sabah 05.00 gibi küçük oğlum Ozi odadan içeri girdi.O girer girmez tüm anneler gibi bende hemen uyandım,gözlerimi açarak dikkat kesildim.

-Annecim noldu? dedim.

-Uykum bitti...Dedi.

-Bu saatte uyku bitmez,gel yanımıza yat dedim.

Beraber uyumaya devam ettik.

Saat 07.30 kahvaltı için uyandırmaya gittim.Öptüm,sevdim.Gözlerini açtı.

-Anne bir şey sorabilir miyim? Bu gece neden bu kadar uzundu? dedi.

-Saatleri ileri aldık ya annecim,sanırım ondan sana öyle geldi dedim.

Sonra büyük oğlumun odasına gittim.Paşam gerine gerine uyumaya devam ediyordu.Öptüm,uyandırdım.

-Anne 5 dakka daha dedi.

-Tamam dedim.

5 dakika sonra uynadırmaya gittiğimde her ergenin klasik tepkisini vererek:

-Ne çabuk 5 dakka oldu yaaaaaaaa,5 dakka daha dedi.

Kıyafetleri,çantaları son kontrolden geçirdim.Kahvaltı masasına iki kase kornfleks hazırladım.Birer de muz koydum.

-Anne harçlık dedi.Paşa.

-Pantolonun cebinde dedim.

-Sizi seviyorum dedim.Evden çıktım.

Baba ve oğulları evde kahvaltıda bırakıp işe gitmek zorunda kalan her annenin yaşadığı iç burukluğu ile baş başa yürümeye başladım.

Cumartesi günü doğum günümdü.34 yaşındayım artık.Hep koşturarak geçiyor zaman.Çocuklarım büyüyor.Bensiz sabahlarda,bensiz kahvaltılarda,bensiz kapı açmalarda.

NOT:Of yazı neydi ne oldu. İçsel hesaplaşmalarım bu aralar her yanımı sarmış durumda. Ne düşünsem ne yapmaya kalksam bir hesaplaşma yaşıyorum. Bu aralar en çok kendime gıcık oluyorum.

Neyse herkese iyi günler...Bugün'den....

Görsel: mavimelek.com/sabah_kahvaltisi